Κατα τις 14:00 σημερα κι ενω ειχα τελειωσει πολλες απο τις δουλειες μου ερχεται μια συναδελφος ανοιγει την πορτα στο γραφειο κι λεει:"Οριστε.Εδω ειναι."Kαι μπουκαρει μεσα ενας παπας τεραστιος.1 και 90 και τιγκα στην παχυσαρκια!ΓΙΓΑΝΤΙΟΣ.Σαν τον Οβελιξ.Τρομαξα.
Εμεινα καγκελο.Ποιος ειναι αυτος που με ζηταει?
Γεια μου λεει.Ειμαι ο ταδε ο γιος της ταδε απο το χωριο.Κατευθειαν καταλαβα ποιος ηταν.Ενας γυρω στα 40 που εδω και 20αρια χρονια ηταν καλογερος στους Αγιους τοπους.Εγω τον θυμομουν οταν ηταν ημουν παιδακι (γυρω στο δημοτικο).Kαποια στιγμη ειχα μαθει οτι εφυγε για καλογερος σε καποιο μοναστηρι.Μετα χαθηκε για πολλα χρονια.Οταν εγω ημουν 8 χρονων,αυτος πρεπει να ταν γυρω στα 14.Δεν του ειχα μιλησει ποτε τοτε.(ηταν μεγαλος και δεν εκανα παρεα με παιδια μεγαλυτερης ηλικιας).Γενικα δεν του ειχα μιλησει ποτε.Δεν με ηξερε και δεν τον ηξερα.
Μολις μου ειπε ποιος ειναι απορησα.Δεν καταλαβαινα τι συνεβαινε.ΟΡΙΣΤΕ ελεγα απο μεσα μου?Απο που κι ως που ηρθε σε μενα?
Τελοσπαντων.Δεν εδειξα τιποτα και περιμενα να δω τι θελει.Θα εμαθε απο καποιον οτι δουλευω εδω και θα ηρθε να τον εξυπηρετησω σε κατι.
Τι θελετε του λεω.
Να κοιτα.Πριν δυο μερες χτυπησα το ποδι μου στο καλαμι.Πηγα στο Κεντρο Υγειας.Μου δωσαν αντιβιωση και σημερα σαν να το νιωθω να με ποναει λιγο πιο πανω.Προς το γονατο και προς το μηρο.
ΟΡΙΣΤΕ????????????Λεω απο μεσα μου.Τι δουλεια εχω εγω με το ποδι και το χτυπημα.Καρδιολογος ειμαι.Ηθελα να βαλω τα γελια.Πρωτον διοτι μπηκε μεσα στο γραφειο με ενα τουπε τεραστιο και με το ετσι θελω καθεται και δεν θες θα με δεις.Ουτε καν με ρωτησε αν μπορω να τον δω.Ουτε το ανεφερε.Τιποτα.Κατευθειαν λεει.Ειμαι ο ταδε και εχω χτυπησει το ποδι μου.
Και σιγα το χτυπημα.Το χε γδαρει στο κρεββατι και τωρα ειχε κανει μια χαζοφλεγμονoυλα γυρω γυρω.Χεστης τελειως.Ουτε τα παιδακια δεν κανουν ετσι.Να ....φοβαμαι μη μαζευει αυτο απο κατω."
Εγω ηθελα να τον ξεφορτωθω.Να σηκωθει να φυγει απο μενα.Να παει να τον δει κανενας αλλος.Εξαλλου τι δουλεια εχω εγω με θλαστικα τραυματα.Και πως πηρε το θαρρος να ερθει να τον δω εγω. Απο που κι ως που.
Τελοσπαντων του ειπα τη γνωμη μου.Του ειπα οτι πρεπει να κανει ενα τριπλεξ φλεβων αφου λεει οτι τον ποναει και ο μηρος.Μου λεει:Ε αντε να το κανουμε?
Απο τα επειγοντα περασες?του λεω.Οχι μου λεει.Ηρθα κατευθειαν σε σενα.Ακου θρασσος.Δηλαδη ολοι οι αλλοι ειναι μαλακες που περιμενουν στα επειγοντα.Ηρθε κατευθειαν σε εναν γιατρο αλλης ειδικοτητας να τον εξυπηρετησει και μαλιστα χωρις καν να τον περιμενω(θα μπορουσα εγω να καιγομαι στη δουλεια εκεινη την ωρα) και μαλιστα χωρις να με εχει δει ποτε στη ζωη του.
Ηθελα να γελασω.Αλλα ημουν ευγενικος.Πως ακριβως την ειχε δει τη δουλεια.Δεν καταλαβα.Οτι βρηκε το μαλακα.Πρωτον δεν κανω εγω αυτη την εξεταση.Δευτερον επρεπε να βρω και να παρακαλεσω καποιον αλλο γιατρο να το κανει.Τριτον η ωρα ηταν σχεδον δυο και μιση.Δηλαδη σε κανενα μισαωρο θα εφευγαν.
Τελικα για να τον ξεφορτωθω πηρα τηλεφωνο κατι φιλους αγγειοχειρουργους για να τον δουν.Ηξερα οτι δεν επροκειτο να του κανουν τριπλεξ.Αλλα εστω σαν ειδικοι θα μπορουσαν να δουν αν εχει καμια θρομβωση η οχι.Να παρει τουλαχιστον μια γνωμη.
Τους παιρνω στα κινητα τους.Δεν τα σηκωναν.Παιρνω στη κλινικη.Μου λενε οτι ειναι στα χειρουργεια ολοι κι οτι θα βγουν κατα τις 4.Οποτε του λεω του παπα.Δυστυχως δεν μπορω να βρω κανεναν.Ειναι στα χειρουργεια.Παρε την αντιβιωση κι ελα απο Δευτερα να δουμε αν χρειαζεται να κανεις τριπλεξ.Στο ενδιαμεσο αν πονεσεις παραπανω πηγαινε στο νοσοκομειο που εφημερευει.
Ξινιστηκε.Δεν του αρεσε.
Μεχρι τις δυο και μιση εχει εφημερια κατω στα επειγοντα του λεω.Πηγαινε να σε δει κανενας χειρουργος.Παλι ξινιστηκε.Παλι δεν του αρεσε.Πηγαινε και θα παρω εγω τηλεφωνο να σε περιμενουν γιατι σε 10 λεπτα κλεινει η εφημερια.
Εφυγε σαν το ζωο χωρις να πει ενα ευχαριστω.
Kλασσικοι ΠΑΠΑΔΕΣ.Με συγχυσε.
2 σχόλια:
αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας!!
έτσι έπρεπε να του πεις!
ή να τον ρωτήσεις τι ασφάλιση έχει και να τον στείλεις σε καναν ορθοπεδικο...
αμαν πια, μέσο και οι παπάδες!
Ουτε ειχαμε μιλησει ποτε.Δεν τον ηξερα.Δεν με ηξερε.Πως εμαθε οτι δουλευω εκει ουτε που καταλαβα.Τι να πεις...
Αβυσσος....
Δημοσίευση σχολίου