Φτασαμε εν μεσω βροχης και μας υποδεχτηκαν με κοψιδια και τσιπουρα και κρασια διπλα στο τζακι.Αφου φαγαμε πεσαμε υποτιθεται για υπνο αργα τη νυχτα με σκοπο να ξυπνησουμε εν μεσω νυχτας παλι (στις 4 και μιση) για να παμε στο Μικρο Παπιγκο νωρις νωρις με σκοπο να ανεβουμε στην Αστρακα.
Οντως μες τη νυχτα και εν μεσω εντονης βροχης φτασαμε στο Μικρο Παπιγκο πανω απο το οποιο δεσποζουν οι πυργοι της Αστρακας (μεγαλα καθετα βραχια υψους εκατονταδων μετρων).Εκεινη την ωρα περιπου ξημερωνε και μαζευτηκαμε στην αυλη της εκκλησιας του χωριου με τα σακιδια και τον εξοπλισμο μας.
Η βροχα επιπτε στρει θρου (που ελεγε κι ο Ζαμπετας) οποτε συγκρατηθηκαμε απ το να αρχισουμε να τρεχουμε στις πλαγιες σαν τρελοι.Ειπαμε να περιμενουμε καποιες ωρες ωστε να κοψει η βροχη και να ξημερωσει λιγο.
Πηγαμε στο μεγαλο Παπιγκο που ειναι ελαχιστα χιλιομετρα πριν και βρηκαμε ενα καφενειο για να πιουμε καφε.
Κατα τις 9 ειχε κοψει η βροχη αρκετα και μονο ψιχαλιζε,οποτε πεφτει η ιδεα να προχωρησουμε προς τα πανω και βλεπουμε.
Στα πρωτα μετρα μεσα στο μονοπατι υπο βροχη.Γιναμε μουσκεμα μεχρι το κοκκαλο αν και ειχαμε αντιστοιχα ρουχα.
χ
Λιγο αργοτερα ο καιρος γυρισε σε χιονι το οποιο αυξανονταν συνεχως σε ποσοτητα οσο ανεβαιναμε πιο πανω.
Λιγο πριν φτασουμε στο καταφυγιο.
Και εδω στο καταφυγιο.
Μια παγωμενη λιμνη σε υψομετρο 1900 μετρα.
Το καταφυγιο ειναι στα 2000 μετρα.
Ενας καταρρακτης μες τα χιονια!!
Η θεα απο κει πανω εντυπωσιακη.Με τον αερα να λυσσομανα στα 7 -8 μποφορ,ολα παγωμενα δεν μπορουσες να την απολαυσεις και παρα πολυ.Αφιλοξενο τελειως το περιβαλλον.
Το Μεγαλο Παπιγκο οπως φαινοταν κατα την καταβαση.
Την ωρα που φτασαμε κατω ο ηλιος εδυε και φωτιζε τα χιονισμενα βραχια της Αστρακας.Μαγευτικο θεαμα πραγματικα.
Ακολουθησε απαραιτητο γευμα σε ταβερνα με σουπες και μπριζολες και τονωθηκαμε λιγακι.Ολοι μας κατεβηκαμε μουσκιδι παπουτσια.Ολοι ειχαν ομως μαζι τους δευτερα παπουτσια,εκτος απο εμενα που τα χα αφησει στον ξενωνα.Εβγαλα τις καλτσες και ξυπολητος ετρωγα στην ταβερνα...Πολλη πλακα.
Την αλλη μερα ειδαμε το Τσεπελοβο υπο το φως του ηλιου επιτελους.Ηπιαμε πρωινο καφε στον ηλιο που ειχε βγει και στο δρομο της επιστροφης για Γιαννενα σταματησαμε σε ενα γεφυρι που λεγεται Γεφυρι του Κοκκορη.
4 σχόλια:
Γεια σου Κώστα!
τι όμορφες εναλλαγες τοπίων!
Ζηλεψα και νοστάλγησα λίγο, γιατί μου έλειψαν αυτού του είδους οι εκδρομές..
να καινε οι μυες, να ανοιγουν τα πνευμόνια, να καθαρίζει το μυαλο..
πάντα τετοια!
Ασε.Ακομα δεν μπορω να συνελθω.Το μυαλο μου ειναι ακομα εκει αν και περασαν 3 μερες.Πραγματικα ξυπνησα απο εναν ληθαργο.Η ζωη στην πολη σε ρουφαει.Εκει ενιωσα ξανα σαν ανθρωπος.Η απλοτητα του τοπιου,η πετρα στο τοπιο,τα φυλλα που επεσαν παντου και ατακτα και κανενας υπαλληλος δεν τα μαζεψε,τα πλημμυρισμενα δρομακια του χωριου,τα συννεφα ολα σε επαναφερουν στην αισθηση του πως λειτουργει η φυση.Απλα και ωραια.
Η πολη εχει αλλους κανονες λειτουργιας.Περναει το απορριματοφορο,περναει η γραμμη 24 του αστικου,εδω εχει φαναρια.Απο εδω περνουν οι πεζοι,σε εκεινο το κτιριο μεσα βρισκεις ρουχα,σε εκεινο βρισκεις αυτοκινητα.
Αυτα ολα δεν υπαρχουν στο παπιγκο.Η λογικη ειναι πιο απλη.Δεν εχει τοσους κανονες.Ελαχιστοι ανθρωπινοι κανονες που σε βγαζουν εξω απο τους γνωστους κανονες της βαρυτητας και της φθορας που η ιδια η φυση επιβαλλει στο τοπιο.
Τελοσπαντων.Το θεμα ειναι οτι ηταν πολυ ωραια.Εσυ κοιτα να φερεις εις περας την αλλη αποστολη σου.Χαχαχαχα.Και αργοτερα βλεπεις για τετοιες εκδρομες παλι.Αν και δεν το βλεπω αν κρινω απο την αδερφη μου (χιχιχιχι) αλλα θα χεις το μωρακι που θα σου δινει και οντως δινει μεγαλη χαρα.
καλα ας μεγαλώσει λίγο και θα το κανουμε μέγα ταξιδευτή! χαχα!
όπως τα λες για την πόλη. Σε τρώει, γι'αυτο ειμαστε αγχωδεις και νευρικοι.
εχω να κανω όμως μια μικρη παρατήρηση..αυτός ο φίλος σου στη φωτογραφία, τι το θελε το τσιγαρακι μες στον καθαρό αέρα και το χιόνι;;;
άντε φιλιά στον ανιψιό που θα χει ξεπεταχτει τώρα ε;
χαχαχα.Μια χαρα τα καταφερε αυτος.Πρωτοπορος στην αναβαση .Αλλα και νεοτερος απο εμενα.Αυτο δε λεει τιποτα.
Τι να τους πεις....Αφου θελουν να καπνιζουν!!
Ο ανιψιος ειναι πλεον μουρλια σκετη.Θελω να τον φιλαω συνεχεια.Τωρα πλεον χαμογελαει,μας βλεπει και μας καταλαβαινει απο την πορτα ακομα.Ασε που δεν θελει να βαζει κωλο κατω.Ζουζουνι σκετο!!
Το ματακι του το ενα δεν δακρυζει καλα γιατι δεν εχει ανοιξει οδακρυικος πορος αλλα δεν ειναι προβλημα μεγαλο απ οτι ειπαν.Ειτε θα ανοιξει μονο του η θα χρειαστει μια πολυ μικρη επεμβασουλα (αμελητεα).
Δημοσίευση σχολίου