Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Δεν μ'αρεσουν οι εργασιες.

Ποσο κενοι ειναι μερικοι ανθρωποι!Σημερα ερχεται ο προισταμενος μου και μου λεει:Ψαξε να βρεις στον υπολογιστη ποσοι απο ολους οσους εξετασαμε εχουν μια συγκεκριμενη παθηση.Καθομαι λοιπον κι αρχιζω να ψαχνω.Δεν μπορουσε ο κυριος να ψαξει γιατι ηταν 40 λεπτα υποθεση.Πριν απο καιρο μου χε πει:Να κανουμε μια παρουσιαση καποιου περιστατικου.Οκ ειχα πει.Εγω βρηκα το περιστατικο,εγω εκατσα και βρηκα τις εικονες,εγω εκανα τη συρραφη,εγω εκανα το κειμενο.Εγω ολα.Ο πληθυντικος σε τι αποσκοπουσε δεν μπορω να καταλαβω.Αφου καταλαβα το νοημα του πληθυντικου,την επομενη φορ απου μου ανεφερε παλι το ιδιο εριξα την ατομικη βομβα:"Δεν με ενδιαφερουν οι εργασιες.".Ηθελα να πω:"Δεν με ενδιαφερουν οι εργασιες,τις θεωρω γελοιες και οσους ασχολουνται μ αυτες,μη κλινικους γιατρους,με λιγα λογια χαραμοφαηδες που δεν ξερουν ουτε το πιο απλο.Ουτε ποιο αντιυπερτασικο να δωσουν για να ριξουν την πιεση.Οτι μπορουν να αναλωνονται σε ωρες ολοκληρες να συζητουν επι θεωρητικης βασης σε συνεδρια για ενα θεμα και πρακτικα να μην εχουν ιδεα.Επισης δεν με ενδιαφερουν γιατι με το δολωμα της δημοσιευσης του ονοματος του καημενου ειδικευομενου τον βαζουν να δουλευει σαν μαυρος κι αυτοι δεν κανουν τιποτα παρα μονο την "υψηλη" επιβλεψη του θεματος που δεν ειναι τιποτα το σημαντικο.Επισης δεν με ενδιαφερουν γιατι ειναι γελοιες αντιγραφες εργασιων που εχουν δημοσιευτει σε μεγαλα περιοδικα του εξωτερικου στηριζομενα επισης σε χρηματοδοτουμενα απο φαρμακευτικες εταιρειες πρωτοκολλα.Οπερ σημαινει μια φαρμακευτικη εταιρεια δινει λεφτα για να κανει μια ερευνα που θα αποδειξει οτι το συγκεκριμενο φαρμακο της εχει στατιστικα καλυτερες επιδοσεις απο αλλα φαρμακα".
Ηθελα να πω ολοκληρη την παραπανω φραση αλλα εμεινα στο οτι " δεν με ενδιαφερουν οι εργασιες".
Εμεινε σαν στηλη αλατος.Μα πως?Γιατι?Δεν μπορω να το καταλαβω αυτο.Μεσω των εργασιων αποκτας γνωση.Εκει ειναι το ζουμι της ιατρικης.Αυτο που κανουμε εδω ειναι η ρουτινα.Στη ρουτινα βαριεσαι.Στην εργασια μαθαινεις.Εχουμε τοσα περιστατικα.Θα βγαλουμε καλη εργασια." ηταν οι απελπιδες προσπαθειες να με πεισει να κανουμε (στον πληθυντικο) εργασια.Οκ μιστερ αλλα εμενα δεν με ενδιαφερουν οι εργασιες.
Ειδε κι αποειδε και με απορια μεγαλη με παρατησε.Τι να λεγε!Και να θελε να πει δεν μπορουσε.Ολη τη δουλεια εγω την κανω.Απο το πρωι μεχρι το μεσημερι τρεχω σαν τρελος να δω οσα περιστατικα περισσοτερα μπορω,να μην υπαρχει λιστα αναμονης,να εξυπηρετω ολες τις κλινικες,κανω ακομα και πιο επεμβατικες πραξεις που αλλοι ειδικευομενοι δεν ξερουν και δεν μπορουν.Δεν περηφανευομαι αλλα σε δυσκολα περιστατικα πηρα τις σωστες αποφασεις,και μετα με θαυμασε που μπορεσα και ειδα.Πολλες φορες μου ζηταει τη γνωμη μου οταν κατι ειναι δυσκολο."τι βλεπεις εδω;".Γενικα νομιζω οτι χωρις εμενα εκει (οποτε τυχαινει να λειπω) η κατασταση σερνεται ενω οταν ειμαι εκει πεταει το ιατρειο.

Οποτε ειδε κι αποειδε και δεν επεμενε γαι την εργασια "μας".Αστον να κανει τη δουλεια και εγω να μην ασχολουμαι.Κι ετσι παει.Σημερα ηρθε και μου πε να βρω στον υπολογιστη τα περιστατικα.Κι ενω τα εψαχνα συζητουσε με εναν αλλο."μερικοι γιατροι ειναι πολλοι καλοι,κανουν εργασιες,εχουν στο λαπτοπ τους χιλια δυο περιστατικα,προβαλλουν τη δουλεια τους".Με λιγα τα λεγε στην πεθερα να τ ακουει η νυφη.Εγω ψιλογελουσα.
Οκ.Αλλα εμενα δεν με ενδιαφερουν οι εργασιες.Προχθες του πα και το κουφοτερο."δεν θελω να μαθω τιποτα.

Τα κοροιδα μας τελειωσαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: