Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

Ελκος και διατροφη ασθενων

Ειναι τελεια να μην δουλευεις.Εχω τρεις μερες ρεπο και νομιζω οτι εχω παει εκδρομη.Κι ας μην εχω παει πουθενα κι ας μην εχω που να σταθω γιατι τα μαστορια πανε και ερχονται μες το σπιτι,για την ακριβεια συνεχιζουν να πανε και να ερχονται οπως πολυ πετυχημενα πανε κι ερχονται εδω και κατι μηνες.Το μονο προβλημα που διαπιστωσα αυτες τις μερες ειναι οτι με ποναει το στομαχι.Και ο πονος υποχωρει μολις πιω η φαω κατι.Πραγμα το οποιο σημαινει οτι εχω ελκος.Εμ τι περιμενεις!Τοσο στρες,τοσο ακαταστατες ωρες φαγητου,χαλια μαυρα.Κανονικα πρεπει να κανω γαστροσκοπηση αλλα ψιλοφοβαμαι.Νομιζω τελικα οτι αυτο που λενε για τους γιατρους οτι ειναι οι χειροτεροι ασθενεις που δεν προσεχουν και οταν αρρωσταινουν δεν τηρουν αυτα που οι ιδιοι λενε για τους ασθενεις τους ειναι απολυτα σωστο.Και παλιοτερα ειχα κατι τετοιους πονους αλλα με λιγη διαιτα και κοβωντας καφεδες μου περασαν.
Και τι να κανω?Να κοψω τον καφε?Σιγα τον παραγοντα.Κυριως ειναι το στρες.Πριν καμια 10ρια μερες ειχα τοσο αγχος για το που θα παω στη δουλεια,που δεν μπορουσα να κοιμηθω στο σπιτι μου.Ξυπνουσα καθε 20 λεπτα.Το ιδιο εχω παθει και στο νοσοκομειο.Αι στα τσακιδια!
Τελοσπαντων.Σκεφτομουν και το αλλο χτες.Πιστευω τελικα οτι ολες μας οι εντολες στους κακομοιρους τους ασθενεις :"Μη κανεις αυτο,μη κανεις το αλλο κτλ κτλ" δεν εχουν και πολλη αξια.Διοτι τι να πεις στον κακομοιρο τον εμφραγματια να μη φαει.Με δουλευεις θα σου πει.Ειναι δυνατον να μην φαω οταν γινεται αυτος ο χαμος στις τηλεορασεις απο απιστευτης ποσοτητας,και γευσεων φαγητα?Μπορω να κρατηθω?Πρεπει να σαι καταπιεσμενη προσωπικοτητα,καθηλωμενη στο πρωκτικο σταδιο κατα τη ψυχοθεωρια του Freud,να μετρας τα πλακακια στα πεζοδρομια ωστε να μπορεσεις να κρατηθεις.Ειναι δυνατον ενας νορμαλ ανθρωπος με υγιες συναισθημα να τραφει μονο με υγιεινα φαγητα?Δεν νομιζω.Ολο και καποια πετρια πρεπει να χει φαει καποιος στο κεφαλι για να κανει μια ζωη διαιτες.

Παλια υπηρχαν τρεις τεσσερεις αντε πεντε τροφες.Τις ηξεραν ολοι.Φασολια,φακες,μακαρονια,πατατες,και κανενα κρεας η ψαρι για τα παραθαλασσια μερη.Σημερα απο που να αρχισεις και απο που να τελειωσεις.Γι'αυτο νομιζω οτι χαζομαρες λεμε στους ασθενεις.Θα κρατηθουν κανα δυο μηνες και μετα παλι θα τρωνε οπως ετρωγαν για παντα στη ζωη τους.Εχω αλλαξει τροπο απαντησης οταν με ρωτανε :"Γιατρε τι πρεπει να προσεχω στη διατροφη;".Απαντω με δυο τροπους
Α.Θες να στα πω η να τα κανεις; και
Β."Ε!τα γνωστα.Κοκορετσια,μπριζολες,τσιπουρα,μπυρες,καρμποναρες, κτλ."Γουρλωνουν τα ματια.Και συνεχιζω :"Γιατι απορεις?Για να απορεις σημαινει οτι ξερεις οτι αυτα δεν πρεπει να τα τρως.Αρα με ρωτας μονο για τους τυπους.".
Και επειδη δεν μ αρεσουν οι τυποι νομιζω οτι δεν προκειται να ξαναασχοληθω με την διατροφη των ασθενων μου.Ας φανε οτι θελουν.Εγω θα συνεχισω να δινω τυπικα το φυλλαδιο διατροφης με την εξοδο τους απ το νοσοκομειο και απο κει και περα ας αναλαβει ο καθενας τις ευθυνες του.

Εχω και μια θεια,αδερφη του πατερα μου.Δεν τολμω να παραβρεθω μαζι της σε παρεα.Δεν μπορει να ευδοκιμησει κανενα θεμα στην ομηγυρη.Τα ποδοπατει ολα με σκοπο να αντλησει οσες περισσοτερες ιατρικες πληροφοριες-συμβουλες μπορει απο μενα.Τοσο πολυ που την εχουν μαθει ολοι και ωρες ωρες της τη λενε.Σταματα πια να συζητησουμε και τιποτα αλλο.Εγω ο δολιος τι να κανω!Που με ρωταει τα πιο τρελα.Απο τις φυσιολογικες τιμες του ουρικου,και τι μπορει να ειναι ενας πονος στο δεξιο υποχονδριο,μεχρι ποσα εκατοστα πρεπει να ειναι το ινομυωμα για να αφαιρεθει και καθε ποσο πρεπει να μετραει τη χοληστερινη της.Δεν τολμω να τη συναντησω.Αυτη ομως το κανει για να το παιξει εξυπνη γιατι μολις απαντησω εγω,συμπληρωνει :"και το χα πει στο Στεργιο,Στεργιος ισον αντρας της, 6,8 πρεπει να ειναι το ουρικο σου και συνεχιζει με μια ερωτηση Bonus."Τα πορτοκαλια ανεβαζουν ουρικο,γιατι τρωει ενα τελαρο στην καθισια του.".
Θεε μου τι εφταιξα για να ασχολουμαι με το ουρικο του Στεργιου.Θα μου πεις και γιατρος να μην ησουν με καποιου βλακα το κατι τις θα ασχολιοσουν.Με τη μπανιερα του,τους τοιχους του,τη φορολογικη του δηλωση κτλ.Κοινωνια γαρ....Ατιμη κενωνια που αλλους τους ανεβαζεις κι αλλους τους κατεβαζεις!!

3 σχόλια:

marina είπε...

Το ζήτημα είναι να μην έχεις πάθει κανένα έλκος! Κάνε καμιά γαστροσκόπηση! Τι ψιλοφοβάσαι κοτζάμ γιατρός! Γιατί αγχώνεσαι συνέχεια; Ε;
Μ΄αρέσει ο τρόπος που απαντάς στους ασθενείς σου! Και ειδικά οι γιατροί έχουν να απαντάνε σε ηλίθιες ερωτήσεις σε ένα σωρό συγγενείς που περιμένουν έξω από το δωμάτιο, να τα πουν, να τα ξαναπούν…Ok το καταλαβαίνω θες να σου δώσει σημασία ο γιατρός, αλλά δεν μπορεί να γίνει η baby sitter σου! Και εμένα με εκνευρίζουν οι άσκοπες ερωτήσεις! Πάει η μάνα μου στη λαϊκή «είναι καλά τα κεράσια σου;» Τι λέω τι περιμένεις να σου απαντήσει ο παραγωγός; «όχι μην ψωνίσεις δεν είναι καλά»! Έλεος! «Το λέω για να με προσέξουν καλύτερα, να μην νομίσουν ότι είμαι τυχαία πελάτισσα». Κάπως έτσι σκέφτονται προφανώς και οι ασθενείς σου!
Τώρα όσο αφορά το πολύ φαί, πέρα από τους καλοφαγάδες που πλακώνουν κοκορέτσια και σουβλάκια, υπάρχει μια νέα γενιά binge eaters (επεισοδιακή υπερφαγία). Φαί καθαρά για ψυχολογικούς λόγους. Έχει διαφορά από τη βουλιμία, όσο αφορά τη συχνότητα και το ότι στην υπερφαγία δεν προκαλείς εμετούς. Θα έλεγα πως και εγώ ανήκω μάλλον σε αυτή την κατηγορία. Και από ότι βλέπω σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και πάρα πολλές φίλες μου. Μπορεί εξωτερικά να μην έχουν παραπανίσια κιλά, αλλά σε περιόδους στρες άγχους, απογοήτευσης τρώνε απίστευτες ποσότητες φαγητών. Δε μιλάμε για περιπτώσεις του στιλ «έφαγα μια φορά λίγο παραπάνω για να ξεσκάσω», αλλά για «βουτάω σε τρία βάζα μερέντα και στο καπάκι τρώω τέσσερα πιτόγυρα για να πνίξω τον καημό μου» Ο τρόπος που δεν παίρνουν κιλά είναι γιατί τις επόμενες ημέρες δεν τρώνε είτε από τύψεις, είτε γιατί δεν τους το επιτρέπουν οι συνθήκες πχ ντρέπονται να φάνε μπροστά σε κόσμο οπότε αναγκαστικά συγκρατούνται. Το φαγητό υπάρχει σε πληθώρα όπως λες και όσο πάει γίνεται και πιο φτηνό. Από τα γεύματα-γίγαντες του 1 δολαρίου στην Αμερική (από εκεί ξεκινάνε όλα τα κακά) στις διατροφικές διαταραχές. Παλιά το φαγητό ήταν ιεροτελεστία : έφτιαχνες το τυρί σου αφού άρμεγες τις κατσίκες σου, μάζευες τα χόρτα σου, ζύμωνες το ψωμί σου κτλ.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ο καρδιολόγος είναι ο τελευταίος κρίκος. Να σου δώσει κανένα φάρμακο να σε κρατήσει στη ζωή. Για την ψυχή δεν μπορεί να κάνει τίποτα! Δυστυχώς…! Γι αυτό βρε μην αγχώνεσαι! Τι λόγους έχεις; Τι προβλήματα έχεις; Μην χαραμίζεις τον εαυτό σου για αηδίες!!! Τι σκατά στο ντιβάνι του ψυχίατρου θα καταλήξουμε όλοι;;

ΥΣ: Πολυλογία όπως πάντα!!!

αμαν και ποτε είπε...

Binge Eaters.Που τα διαβαζεις αυτα?Και τι θα πει Binge?απ οσο καταλαβαινω εγω παλια ημουν τετοιος binge Eater.Τωρα μαλλον ειμαι νορμαλ.Κι αυτο που λες ομως κι αυτο δεν ειναι τελειως φυσιολογικο.Οκ ειναι γνωστη η σχεση του συναισθηματος και του θυμικου με το φαγητο.Αυτο δεν το αρνειται ουτε η ψυχιατρικη.Αλλα καλα ειναι η μεταξυ τους σχεση να ειναι λιγο χαλαρη.Οχι στεναχωρεθηκα και μπουμ να πεφτω με τα μουτρα στο φαι.
Και τωρα που ειπες μερεντα.Εχω να φαω κατι μηνες μερεντα...Αλλα πως να φαω μ αυτο το στομαχι.Ασε καλυτερα θα κρατηθω.Εξαλλου δεν εχουμε κιολας.

Τωρα για το στρες.Τι να κανω!!Νομιζεις οτι δεν σε επεηρεαζει κι ομως συμβαινει.Ειναι ευκολο να βλεπεις συνεχως πονο,δυσπνοια και θανατους?Οκ.Δεν μπαινω στη θεση τους αλλα αυτο απο μεσα σε τρωει.Σε φθειρει.Σου αλλαζει την ψυχολογια,σου μαυριζει τα ματια και τα σωθικα,σου καταστρεφει τον ενθουσιασμο και την αγαπη,σου φθειρει τα χρωματα.
Παντως γαστροσκοπηση θα κανω αν τα δω δυσκολα.

marina είπε...

Λες «Κι αυτό που λες όμως κι αυτό δεν είναι τελείως φυσιολογικό» Τι εννοείς μιλάς για το binge eating; Μα δεν είπα εγώ ότι είναι φυσιολογικό! Ίσα ίσα που είπα ότι είναι μια αρρωστημένη κατάσταση!