Δεν ειναι κριμα να μην μπορεις να καθησεις στο καναπε της υπεροχης βεραντας σου να απολαυσεις ενα απογευματινο καφε?Στα 10 μετρα να ειναι 7 παιδακια απο 2-10 χρονων (ζωη να χουν ) που απο τις 6 το απογευμα(αφου ξυπνησαν και τα αμολησαν οι δυο μαναδες τους στην αυλη) εχει μπει ο Βεελζεβουλ μεσα τους και ανα 3 δευτερολεπτα εκτοξευουν αναρθρες κραυγες απιστευτης συχνοτητας Herz προς πασα κατευθυνση με ενταση 140 ντεσιμπελ που ερχεται και χτυπαει στο τυμπανο μου και με οδηγει στην απογνωση.Εχουν καταληφθει απο τον δαιμονα και χτυπιουνται μες τα χωματα,κλαινε,ουρλιαζουν,πετανε πετρες,σταματανε το κλαμα για ελαχιστα δευτερολεπτα,βγαινει τρεχωντας η μανα τους εξαλλη με το μαλλι ορθιο και ουρλιαζει με 150 ντεσιμπελ (10 παραπανω αυτη),τα χαστουκιζει ωσπου να ματωσουν και να ηρεμησουν,ηρεμει μετα κι αυτη.Μετα απο 10 λεπτα το ιδιο σκηνικο με αλλο παιδακι.7 ειναι ολα.
Ειναι πολυ κακο που ηθελα να πιω εναν ωραιο παγωμενο φραππε χωρις να χρειαζεται να παρευρισκομαι σ αυτο το πανηγυρι που μονο το μαλλι της γριας λειπει?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου