Αγιασμος

Σημερα το βραδυ ειχαμε αγιασμο στο σπιτι της αδερφης μου που παντρευεται την ερχομενη Κυριακη.Εχουν φτιαξει ενα ωραιο σπιτι.Χαρηκα πολυ που το ειδα ετσι περιποιημενο.Κλασσικα μαζευτηκαν τα σογια απο δεξια κι αριστερα.Το περιεργο της βραδυας ηταν οταν ο παπας ειπε κατι χαζομαρες που με εκανε να γελαω.Μεταξυ των ευαγγελιων και τον λοιπων κλασσικων υμνων ειπε και μια ευχη στο τελος."αγιασον δεσποτα και τα κλινοσκεπασματα,τον ιματισμο,τα σκευη κτλ κτλ.".Μα ειναι δυνατον....Τι ανοησιες ειναι αυτες.Ετσι κανουν και διωχνουν τον κοσμο.Τελοσπαντων εγω το βρηκα αστειο παντως αν και εκνευριστηκα λιγο.Κι οταν ολοι στεκονταν ουρα για να πανε να τους βρεξει με το νερο και το δυοσμο δεν πηγα.Λυσσαξανε ολοι να μου λενε."Εσυ πηγες;Εσυ πηγες;".Πηγαινε,Πηγαινε.Λες κι αρνιομουν τον αγιασμο...Κατι στενοκεφαλοι ανθρωποι που υπαρχουν...
Τελικα δεν πηγα.Αυτο βεβαια ειναι βαρυ πληγμα στην ιατρικη μου εξελιξη.Διοτι φαντασου τι εικονα δημιουργω στις γιαγιαδες αλλα και σε ολες αυτες τις κατινες.
Πολλες φορες πηγε το μυαλο μου στη γιαγια μου πεθανε.Ποσο θα χαιροταν αν ζουσε και εβλεπε αυτο το σπιτι.Συνεχεια πανω κατω θα γυριζε.Πολυ της αρεζε να βλεπει χαρουμενα τα εγγονια και τα παιδια της.Αυτη ειναι μια φωτογραφια που εβγαλα φετος το χειμωνα απο το μνημα της.Μια μερα που χε χιονισει.










Τελικα ειχα δεν ειχα κατεληξα παλι με τις γιαγιαδες.Τις ζωντανες αυτη τη φορα.Να με ρωτανε ποσο λασιξ να παιρνουν και για τον αιματοκριτη τους.
Η γιαγια απ τον πατερα μου (87 χρονων) και η γιαγια του γαμπρου μου (ιδιας ηλικιας).